De werking van nicotine - Stoppen met roken makkelijker dan je denkt met deze uitleg

Gepubliceerd op 3 februari 2021 om 16:08

Bestellen

De werking van nicotine

Wat doet nicotine eigenlijk? Het antwoord op deze vraag is even simpel als verbluffend: nicotine veroorzaakt onthou dingsverschijnselen. En wel vanaf ongeveer een kwartier à een halfuur na het roken van een sigaret. Lichamelijk stel len deze onthoudingsverschijnselen weinig voor. De men selijke psyche interpreteert ze echter als een gemis, als een behoefte die alleen vervuld kan worden door een volgende sigaret. Tijdens en vlak na het roken van die volgende sigaret voel je even geen onthoudingsverschijnselen. Dus lijkt hee of het roken van die sigaret een einde maakt aan je onthou dingsverschijnselen. In werkelijkheid veroorzaakt de sigaret onthoudingsverschijnselen, terwijl de onthoudingsverschijn selen van de vorige sigaret tijdelijk worden gecompenseerd.

Alleen tijdens en vlak na het roken van een sigaret voel je geen gemis aan een sigaret. In feite is dat het enige moment dat je je net zo voelt als een niet-roker: zonder ontwennings last of angst voor ontwenningslast. Hoe merkwaardig de enige reden waarom je telkens weer een sigaret aansteekt, is dus het terug verlangen naar het gevoel van toen je nog een niet-roker was: vrij van dwanggedachten en verlangen naar een sigaret.

Het verlangen naar een sigaret is dus niets anders dan het verlangen om even bevrijd te zijn van die sluipende ontwenningslast, even bevrijd te zijn van dat afhankelijke gevoel, even niet almaar te hoeven denken aan roken. In feite biedt elke sigaret ons heel even de illusie van vrijheid, de illusie van nier-verslaafd te zijn, de illusie dat we roken uit vrije wil omdat het lekker is, in plaats van uit een dwangmatigheid die ons dwingt tot iets waar we allang niet meer achter staan. Maar hoe ijl is deze illusie van vrijheid, hoe snel verwaait ze en zijn we weer terug in de beknelling van de afhankelijk heid. Hoe deerniswekkend deze vicieuze cirkel van het roken is, blijkt uit de volgende vergelijking.

Stel je voor dat je in een cel zit, de symbolische gevangenis van de rookverslaving. Hoe langer je het roken van een sigaret uitstelt, hoe duidelijker de dwanggedachten worden dat je een sigaret nodig hebt, dus hoe zichtbaarder de tralies van je ge vangenis worden. Deze onvrijheid wordt steeds ondraaglijker. Je móet gewoon even een sigaret opsteken om voor even be vrijd te zijn van je dwangmatigheid. Het is alsof de gevangene op dat moment een zwarte zak over zijn hoofd trekt om maar niet de tralies van de rookgevangenis te moeten zien. Maar naarmate je meer rookt, wordt die zak steeds verstikkender. Na het uitdoven van je sigaret gaat de zak weer van je hoofd en krijg je weer frisse lucht. Maar de tralies van je cel zijn er nog en het duurt niet lang of ze beginnen je weer te storen. Ten slotte kun je ze niet meer aanzien en je steekt weer een sigaret op: weer die verstikkende versluiering om maar even die tralies niet te zien. Zo houdt de gevangene zich tiental len malen per dag voor de gek met de illusie dat hij niet in een gevangenis zit. Maar let op: het meest bizarre aspect van deze vergelijking komt nog. Want waarom zit je eigenlijk in deze gevangenis? Het is de straf voor het over je hoofd trekken van die zwarte zak! Op het moment dat je besluit nooit meer die verstikkende zwarte zak over je hoofd te trekken, gaat je celdeur open en ben je vrij van elke dwanggedachte aan roken. Op het moment dat je definitief besluit deze kwellende verslaving te beëindigen, zal blijken dat er nauwelijks of geen ontwenningsverschijnselen meer zijn, geen dwanggedachten. Dan ben je vrij en hoef je jezelf nooit meer te laten stikken. ontwenningsverschijnselen

Een andere vergelijking: je zit aan je bureau en je bent heel geconcentreerd bezig. Het is zomer en door het c dringen de geluiden van buiten nauwelijks bent zo lekker bezig dat het je nog niet is opgevallen dat je toro maaimachine zijn gazon aan het maaien is. Geleidelijk groeit echter in je achterhoofd de ir- buurman met een irritatie over die herrie. En dan ineens wordt het je te veel: je springt op en sluit het raam. Door het dubbele glas is de herrie nu nog nauwelijks hoorbaar. Wat een geeft dat, echt een lekker bevrijd gevoel! Na een opluchting tijdje is dit prettige gevoel weer weggeëbd. Zet je nu expres het raam weer open met alle herrie van dien, om daarna nog eens te kunnen genieten van de rust als je het weer dichtdoet? Dat is namelijk het genot van een sigaret: het ongedaan maken van de ergernis die hij zelf veroorzaakt. open raam tot je door. Je

Nog een vergelijking. Het is bekend dat je na een muggenbeet, of het aanraken van een brandnetel, even een be hoorlijke last van jeuk kunt krijgen. Als je de jeukende plek niet aanraakt, gaat de jeuk sneller over dan als je begint te krabben. Toch gaan we meestal krabben, omdat dat zo'n lekker gevoel is, en de jeuk zo irritant. En gelukkig gaat ook mét krabben de jeuk na een tijdje over. Gelukkig? Maar het krabben was toch zo lekker? Waarom vinden we het dan niet jammer dat de jeuk overgaat? Dat komt omdat krabben juist lekker is omdat je dan even die irritante jeuk niet hoeft te voelen. Maar als de jeuk is verdwenen, zijn we daar toch ook heel blij om. We gaan niet snel op zoek naar een bos verse brandnetels om maar gauw weer te kunnen genieten van dat lekkere krabben tegen de jeuk. Want dat is het genot van een sigaret: krabben om even de jeuk niet te voelen die juist door dat krabben wordt veroorzaakt.

 

Laten we dit jeukvoorbeeld nog wat nader bekijken. Je bent dus per ongeluk met brandnetels in aanraking gekomen. En een tijd lang ben je al aan het krabben. In het begin was dat krabben nog alleen maar lekker, maar inmiddels vind je het steeds vervelender worden. Als je nu zeker zou weten dat de jeuk nooit, maar dan ook nóóit overgaat zolang je blijft krabben? Dat die jeuk integendeel juist steeds erger wordt dóór het krabben. En dat het krabben ook steeds vaker pijn doet in plaats van lekker is. En dat je nog allerlei andere el lende erbij kunt krijgen door het krabben. En als iemand je ook nog zou vertellen dat de jeuk heel snel overgaat zodra je besluit niet meer te krabben. Zou je dan niet meteen op houden met krabben? Waarom is ophouden met roken dan eigenlijk zo moeilijk? ZO

MAAR DAT IS HET DUS NIET!

Stoppen is belachelijk eenvoudig. Het is alleen de angst voor het stoppen, die het nemen van een besluit zo moeilijk maakt. En waar zijn we dan eigenlijk bang voor? We zijn bang dat de stoppoging zal mislukken en dat we ons nog meer een slappeling en een gevangene van het roken gaan voelen. En we zijn ook bang dat de stoppoging wél zal lukken en dat we de rest van ons leven het roken zullen missen. Beide angsten, dat het stoppen niet lukt en dat het wel lukt, horen bij het verslaafd zijn, en verdwijnen vanaf het moment dat je op de juiste wijze stopt met roken. Later in een blog kom ik op deze beide angsten terug. Eerst is het van belang dat we nog wat nauwkeuriger die werking van nicotine onder de loep nemen. Zodat het je nog duidelijker zal worden wat het lichamelijke en wat het psychische deel is van je rookverslaving. Bestel dus snel op www.tabexbestellen.nl

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Marrt van Geffen
3 jaar geleden

Ik ben een stevige roker maar wil er echt definitief van af. Dus mijn wil is er 100%.
Is 1 doosje dan voldoende?
En als ik meer nodig heb wordt dit middel vergoed door de Zorgverzekeraar Ik zit bij CZ extra.
Met vriendelijke groet,
Marry van Geffen